Zespół przewlekłego zmęczenia (ZPZ), to zaburzenie obserwowane coraz częściach w populacjach krajów rozwiniętych, nie tak dawno zaliczone do grona chorób cywilizacyjnych. Mimo skali występowania, przyczynologia ZPZ nadal stanowi zagadkę dla naukowców. Osobom cierpiącym na to schorzenie towarzyszom najczęściej: osłabienie, letarg, ekstremalne i niewspółmierne do wysiłku zmęczenie, które w znacznym stopniu utrudnia codzienne funkcjonowanie. Lista objawów zespołu przewlekłego zmęczenia jest znacznie dłuższa i często są one niespecyficzne.
Diagnoza ZPZ
Syndrom przewlekłego zmęczenia najczęściej stwierdzany jest, gdy pacjent zgłasza objawy obejmujące zmęczenie, znużenie i osłabienie, które w żadnym stopniu nie są niwelowane po wypoczynku nocnym. Stan ten narasta zwykle z biegiem czasu, a przyczyna pozostaje niewyjaśniona. Do innych objawów zgłaszanych przez pacjentów cierpiących na ZPZ należą:
- Osłabienie koncentracji
- Pogorszenie pamięci i trudność w zapamiętywaniu nowych rzeczy (nazwisk, imion, dat)
- Senność w ciągu dnia
- Bóle stawów, mięśni
- Brak chęci na jakąkolwiek aktywność fizyczną
- Osłabienie kończyn
- Brak regeneracji po optymalnej ilości snu
- Nasilenie objawów po większej aktywności fizycznej lub umysłowej
- Ból głowy
Prawdopodobne przyczyny
Obserwuje się kilka najczęściej występujących przyczyn przewlekłego zmęczenia. Niektóre osoby mogą rodzić się z predyspozycją do zaburzenia, które jest następnie wywoływane przez kombinację czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Potencjalne wyzwalacze obejmują:
- Infekcje wirusowe. U wielu osób zespół chronicznego zmęczenia rozwija się po infekcji wirusowej. Najczęściej diagnozowane wirusy to wirus Epsteina-Barra, wirusy opryszczki, wirusy Coxsackie oraz wirus cytomegalii. Często wirusy te, potrafią latami „ukrywać” się w organizmie, do momentu wyzwolenia „czynnika spustowego” (np. przebyta choroba, trudna sytuacja życiowa). Wtedy uaktywniają się one, prowadząc do wystąpienia szeregu różnych objawów. Sama ich obecność w organizmie powoduje ciągłe pobudzanie układu odpornościowego, co w konsekwencji może prowadzić do przewlekłego zmęczenia.
- Problemy z układem odpornościowym. Układ odpornościowy osób z syndromem przewlekłego zmęczenia jest nieco osłabiony. Jedną z przyczyn może być obecność wirusów, ale również metali ciężkich, pestycydów, pozostałości po lekach, alergenów czy obciążeń pasożytniczych. Kolejna przyczyną osłabionego układu odpornościowego jest nieodpowiednia dieta oraz niedobór witam i składników mineralnych.
- Hormonalne zaburzenia równowagi. Osoby z zespołem przewlekłego zmęczenia mogą mieć również nieprawidłowy poziom hormonów we krwi wytwarzanych w podwzgórzu, przysadce mózgowej lub nadnerczach.
Do czego może prowadzić zespół przewlekłego zmęczenia?
Kiedy przyczyna chronicznego zmęczenia pozostaje niezidentyfikowana i choroba postępuje, w konsekwencji schorzenie to może prowadzić do obniżenia jakości życia, ograniczenia życia towarzyskiego, izolacji społecznej, a nawet depresji.
Terapia biorezonansowa jako rozwiązanie
Terapia biorezonansowa wykorzystuje naturalne fale elektromagnetyczne w organizmie aby znaleźć obszary ciała, które wydają się być niezsynchronizowane. Za pomocą aparatu BICOM możliwe jest odnalezienie przyczyny przewlekłego zmęczenia (test w kierunku obecności patogenów, sprawdzenie niedoborów witamin, minerałów, czy obciążeń organizmu metalami). Możliwe jest również dobranie odpowiedniej terapii, która skutkuje pozbyciem się przyczyn oraz wzmocnieniem organizmu. Zazwyczaj już po pierwszych spotkaniach pacjent odczuwa znaczącą poprawę.
Zespół przewlekłego zmęczenia może być wyjątkowo uciążliwy dla pacjenta i jego bliskich, ponieważ znacząco wpływa na jakość życia. Ważne jest ustalenie pierwotnej przyczyny, oczyszczenie organizmu, zmiana nawyków żywieniowych oraz wzmocnienie układu odpornościowego. Terapia biorezonansowa aparatem BICOM wydaje się być wysoce skuteczna w terapii zespołu przewlekłego zmęczenia.